Verschuren uit het Brabantse dorp Haps teelt nu ook biologische rozen

„We zijn een bekende naam in de rozenwereld”, lacht Max Verschuren (links op de foto), inmiddels de vijfde generatie in de familie die actief is als rozenkweker. De afgelopen jaren groeide de vraag naar biologische rozen, vooral vanuit gemeenten, maar het balletje ging pas echt rollen toen een akkerbouwer in de buurt omschakelde naar biologisch. Verschuren: „Het is niet goed voor rozen om elk jaar op hetzelfde perceel te groeien, dus wij pachten en ruilen veel grond. We hebben die akkerbouwer benaderd en hij vond het een mooi idee als wij zijn percelen af en toe voor de teelt van biologische rozen gebruiken.”

Dat de Verschurens het biologische avontuur durven aangaan, komt vooral doordat ze een vaste afnemer hebben. Biologische rozenkwekerij De Bierkreek stelde een jaar of zes geleden voor om biologische planten voor ze te kweken. Die bleek nog steeds geïnteresseerd. Veschuren: „Wij zien in de toekomst wel mogelijkheden voor biologische rozen, dus we wilden er gewoon mee beginnen, dan doen we er in ieder geval ervaring mee op, voordat het echt stormloopt.

Afgebakend

De regels rond het scheiden van gangbaar en bio zijn streng, vindt hij. De biologische rozen worden op een apart Skal-gecertificeerd perceel gekweekt. Ze moeten ook apart van de gangbare rozen worden verwerkt. Daarvoor is een loods ingericht die eigenlijk diende als opslag voor machines. Dat alles zo afgebakend is, maakt het behapbaar. „Mocht het groter worden, dan willen we waarschijnlijk alleen in opdracht werken. Je wilt niet het risico lopen dat je zoveel moeite doet voor een biologisch product en het toch als gangbaar moet verkopen.”

Ook de administratie is gescheiden. „We hebben een VOF opgericht naast onze bestaande BV’s, dat maakt het een stuk overzichtelijker.” Tot nu toe verloopt alles goed, ook de certificering. „De eisen zijn heel streng, maar de medewerkers van Skal hielpen ons goed.”

Biologische rozen zijn een niche, daarom is het lastig om biologisch uitgangsmateriaal te krijgen. Daarvoor is een ontheffing nodig die Skal heeft verstrekt. Volgend jaar kan Verschuren materiaal van het biologische rozenveld afhalen om verder mee te kweken. Bij de teelt zullen de nodige uitdagingen voorbij komen. „Wat doe je met het onkruid, hoe gaat de groei, hoe is de kwaliteit van de rozen straks als ze gerooid worden? Dat gaan wij nu ervaren. We hebben allerlei gereedschappen in onze kist zitten om overal een oplossing voor te vinden.”

Schoffelen

Zo schoffelen ze nu met behulp van GPS. „Dat is nauwkeuriger, we kunnen meer schoffelen zonder de rozen te raken.” En ongedierte? „Luizen zijn bijvoorbeeld problematisch. Mijn vader werd vroeger wel eens door particulieren gebeld: er zitten luizen in de rozen. Dan zei mijn vader: ga maar twee weken op vakantie, dan valt het daarna wel mee met de luizen. Het lost zich meestal vanzelf op.” Roest is wel een lastige.

In vergelijking met andere productgroepen valt het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen volgens Verschuren mee. Er wordt in de reguliere rozenteelt vooral gespoten ter bescherming van de gewassen en om ziektes te beperken. En natuurlijk onkruidbestrijding. „Door het spuiten, krijgen de rozen een behoorlijke tik, want je gaat ze eigenlijk plagen. Die rozen krijgen daardoor ook groeiremming. We zijn heel benieuwd of de biologische rozen straks sterker en robuuster zijn. Dat zou een mooie uitkomst zijn.”

Het bestaan van keurmerken, vindt hij goed. „Anders is het ook maar wildwest. Wij zijn bijvoorbeeld ook gecertificeerd met On the way to PlanetProof, dat strenge eisen stelt aan het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen. Met het oog op de toekomst wil ik als nieuwe generatie natuurlijk ook meewerken aan het duurzaam kweken van dit mooie product.”