Stichting Zaadgoed ontvangt bijzondere vergeten groenten
Sander Sanders zond een witte komkommer met de naam ‘Witte Bruid’ in. Hij vertelde erbij dat het vroeger een van de hoofdproducten uit zijn regio was en dat dit ras veel steviger is en geschikt om in te leggen. „Het zou zo jammer zijn als deze vruchten verdwijnen”, zegt hij.
Netmeloen
Bij het opsturen van de zaden van deze witte komkommer stuurde hij meteen ook zaden van een oude netmeloen mee. De netmeloen zaden zijn inmiddels in het bezit van het CGN (De genenbank in Wageningen) en worden daar misschien opgenomen als erfgoedras.
Bernard Geling zond zijn ‘Bonen van Henk’ in, vernoemd naar zijn buurman. Hij heeft het uitgangsmateriaal van dit boontje van zijn vader waardoor dit ras stokslabonen al meer dan 100 jaar oud kan zijn. Toen Bert Woudenberg net begon met moestuinieren kreeg hij een handjevol boontjes van zijn opa, hij nomineerde ‘Opaboontjes’ voor de campagne Levende Zadenbank.
Smaak
De campagne van Stichting Zaadgoed loopt nog steeds. Edith Lammers van Bueren, emeritus hoogleraar biologische plantveredeling: „Het is erg stimulerend om letterlijk te proeven hoeveel verschillen in smaak er zijn bij een gewas als komkommer of bonen. Je beseft nog weer eens te meer hoe verarmd ons voedsel is geworden.”
Tekst: Guus Daamen
Als zoon van een fruitteler opgegroeid tussen de appelbomen in Gelderland. Tijdens mijn master Journalistiek aan de Vrije Universiteit in Amsterdam mij verder gespecialiseerd in politiek. Schrijft voor Agrio voornamelijk over Politiek en Beleid. Luistert, vraagt en onderzoekt. Andere passie: sport.
Beeld: Sabine Grootendorst
Bron: Stichting Zaadgoed