Bert van Ruitenbeek: ‘Uit de spagaat op zoek naar verbinding’

Kun je gezond en gelukkig zijn in een ziekmakende omgeving? Verklein je bij onheilstijdingen over klimaatontwrichting, reportages over insectensterfte, over ongezonde voeding, oorlog en sociale onrust en onrecht je wereld naar je gezin, een veilige omgeving, naar een yogamatje wellicht? Een voorraadje in de kelder? Laat je de kranten en de journaals inmiddels aan je voorbij gaan? Of blijf je wakker en bewust van de wereld om je heen? Ga je demonstreren? Je onrust omzetten in positieve bijdragen aan de samenleving? Of kom je in een spagaat terecht?

Terwijl de wereld om ons heen langzaam maar zeker desintegreert onder de druk van klimaatverandering, hebzucht, onverschilligheid, sociaaleconomische ongelijkheid en oorlogen, tuigen we onze (lease) kerstboom op.

Hoeveel ellende kun je laten binnenkomen? Wat doe je er aan? Wat kun je er aan doen?

Afgelopen jaar vierden we het 100-jarig jubileum van de biodynamische landbouw. Met Aardedans, theatervoorstellingen, diermonologen, diners en rondleidingen op onze vele bezoekboerderijen en een eeuwfeest op de Warmonderhof. Oases van hoop in bange tijden. En ook met een congres over zaadgoed en voedselsoevereiniteit met Vandana Shiva en tenslotte een wetenschappelijk congres op 20 november in Antropia als afsluiting van ons 100 jarig jubileum.

‘Het gelijk is binnen’ na 45 jaar lang vergelijkend wetenschappelijk onderzoek van het Zwitsere FIBL onderzoeksinstituut naar biologisch, gangbaar en biodynamische landbouw, zou je dat toch kunnen zeggen. De resultaten tonen duidelijk aan dat de BD-landbouwmethode de beste papieren heeft waar het gaat om bodemkwaliteit, klimaat en voedingskwaliteit.

Ekoland publiceerde erover. Er kwam een goed verhaal in Foodlog, maar de landelijke media zwegen. Waarom? Is het te ongeloofwaardig dat een kleine beweging met een landbouwmethode die 100 jaar geleden ontstaan is, beter scoort dan een agro-industrie met hun talloze ‘innovaties’ en inputs, gesteund door miljarden aan subsidies en onderzoeksgelden.

Ik schreef een column op mijn LinkedIn account onder de titel ‘Groot nieuws dat maar geen groot nieuws wil worden’. Inmiddels ruim 14.000 keer bekeken. Maar ja, vooralsnog onze ‘bubble’. En op eigen kracht.

Ondertussen is de dynamiek waar we momenteel in worden gezogen door desinformatie via social media zorgwekkend. Gelukkig hebben we als biodynamische landbouwbeweging veel te bieden om mensen weer te verbinden. Daar ligt onze uitdaging. Vanuit de virtuele steeds ruiger wordende eendimensionale omgeving op social media, kunnen we mensen verleiden om de zintuigen open te zetten op één van onze tientallen BD bezoekboerderijen. De echte wereld van leven onder en boven de bodem, van natuurlijke geuren, van verbinding met dieren en mensen die je kunt aanraken en bevragen, de smaak van vitale voeding. Afgelopen jaar bezochten honderdduizenden mensen onze boerderijen. Laten we hopen dat deze de zaadjes voor bewustzijn en verandering zich verder gaan verspreiden en zullen kiemen.

Landbouw, natuur en cultuur horen bij elkaar. Een levende landbouwcultuur is zoveel meer dan voedselproductie. Het is de basis voor een vreedzame samenleving als we de strijd tegen de natuur transformeren tot een levende samenwerking met de natuur. Als we ons openstellen en verbinding zoeken met mensen van alle leeftijden, achtergronden en culturen.

Vandana Shiva zei het heel treffend op ons congres: „We live in terrible times, but if you think of all the possibilities there are, we live in good times.”

Mijn kerstwens: blijf verbonden en in dialoog met de binnen- en buitenwereld en blijf zoals één van onze biodynamische pioniers Jan Schrijver het altijd mooi zei ‘ trouw aan de aarde’.

Bert van Ruitenbeek, directeur Stichting Demeter.