Biologisch risicobeheersplan vervangt risicoanalyse
De risicoanalyse, die vorig jaar verplicht werd, komt erop neer dat je „dingen die je meestal toch al doet, op papier zet”, stelt Van Diepen. Het gaat dan om zaken als de ingangscontrole van grondstoffen – registreren dat je geen grondstoffen aanvoert die niet biologisch zijn – en dat er een scheiding zit tussen jouw biologische percelen en de gangbare percelen van de buurman. In het risicobeheersplan moeten net als in de risicoanalyse ook de voorzorgsmatergelen worden beschreven.
Verder dienen boeren en tuinders in de teeltregistratie bij te houden wat ze doen, om het moment dat ze het doen. Veehouders moeten daarnaast het medicijngebruik, de veebezetting en de maximale dieraantallen bijhouden.
Jaarlijks actualiseren
Daar waar de risicoanalyse in principe eenmalig was (bij een ongewijzigde bedrijfsvoering) dient het risicobeheersplan jaarlijks te worden geëvalueerd en geactualiseerd. Dat document kan zowel op de computer als op papier worden bewaard, zegt Van Diepen. „Bij de bedrijfsinspectie starten we met de bedrijfsbeschrijving en het risicobeheersplan. Dat geeft gelijk inzicht in wat er speelt op het bedrijf, voorafgaand aan de rondgang.”
Tekst: Gineke Mons
Gineke Mons (1970) groeide op op een biologisch melkveebedrijf in Gelderland. Na haar studie journalistiek werkte ze 13 jaar bij het Agrarisch Dagblad. Sinds 2008 is ze freelance (landbouw)journalist, met het accent op veehouderij en diergezondheid.
Beeld: Gineke Mons
Bron: Skal Biocontrole