Fotoserie: Schoffelen en wiedeggen in Groninger zaaiuien

Als korstenbreker is de wiedeg in korte tijd populair geworden. Maar hoe zet je de machine verder in, en welke plek heeft hij ten opzichte van een schoffeltuig? Donderdagvond konden telers en andere belangstellenden op een perceel van Maatschap Voorwinden in Usquert (GR) enkele machines van dichtbij bekijken. De drukbezochte bijeenkomst was een gezamenlijk initiatief van Bejo de Groot en Slot, Deltaplan Agrarisch Water (DAW) en Ceres Hortiadvice.

Christoffel den Herder (Ceres) zette de voorwaarden voor een geslaagde mechanische onkruidbestrijding op een rij. Voor gangbare telers ziet hij een bodemherbicide nog altijd als de beste start. „Wieden werkt alleen goed als het gewas een voorsprong heeft op het onkruid. Zorg verder voor vlak land, machines met gelijke werkbreedtes en zaai diep genoeg; 0,5 tot 1 cm dieper dan je gewend bent. Je wilt namelijk niet werken in de wortelzone van de ui. Zorg er verder voor dat de toplaag fijn genoeg is. Een eg trekt namelijk maar weinig onkruiden uit de grond maar dekt ze vooral toe. De eerste tand trekt ze plat, de tweede tand gooit er grond op."

Op dit perceel is de grond na een buitje ideaal; de grond is zacht en alle machines laten een prima resultaat zien. Veel telers in Groningen hebben te maken met bonte percelen. Daar kan de zaaidiepte varieren. Den Herder adviseert waar mogelijk percelen op te delen in vakken, zodat er eventueel met verschillende afstelling kan worden gereden. Over het rijden zelf zegt hij: „altijd in dezelfde richting en niet te hard. Capaciteit moet komen uit de breedte, niet uit snelheid. De tand heeft tijd nodig om zijn werk te doen en je wilt het gewas niet beschadigen.”

Schoffelen is de aangewezen manier om grotere onkruiden op te ruimen. Houdt een vaste diepte aan, adviseert Den Herder. Wat betreft wortelschade is schoffelen gevaarlijker dan eggen. „Dankzij GPS en camera’s kunnen we steeds dichter langs de rijtjes, maar

Groenoord toonde deze schoffelmachine van Carré; een kort op de trekker gemonteerde balk met sideshift. De camera op de machine is door de fabrikant zelf ontwikkeld en volgt drie rijtjes.

Akkerbouwer Derk Gesink nam zijn eigen Steketee-schoffel mee naar de demo, voorzien van vaste messen en hoekschoffels. De machine hangt in parallel-armen. De camerasoftware herkent geen plantjes maar zoekt naar rijtjes en kan daarom eenvoudig in meerdere

De grond op het perceel was net iets te hard voor borstelelementen op de Steketee en aaien er meest wat overheen. Vingerwieders met rubberen vingers zouden hier een optie kunnen zijn, volgens Rianne Tanis, aanwezig namens Steketee.

Eggen doe je preventief, drukt Den Herder zijn toehoorders meerder malen op het hart. “Dat betekent vroeg beginnen en om de 4 à 5 dagen terugkomen.” In de drukke voorjaarsperiode is dat tijd die niet overal gemist kan worden.

Kruse toonde een 9,20 meter brede precisiewiedeg van APV. De machine heeft dubbele veren die uit een houder komen. Hierdoor zijn de tanden koersvast. Bij het korstenbreken voorkomen ze bovendien dat de tand te ver doorschiet zodra hij door de korst prikt.

Ook van Carré is deze Pressius wiedeg. De eg heeft een verstelmechanisme op elke individuele tand.

Even wat sneller rijden of een wat hogere veerdruk. In het veld is meteen te zien wat dat doet met het resultaat.

Ontwikkeld in het noorden is deze wiedeg van landbouwmechanisatiebedrijf Geertsema uit Munnekezijl. De machine heeft meer tanden dan de concurrentie (tandafstand 2,2cm) en dat leidde op dit perceel tot een iets fijner resultaat.

Mechanisatiebedrijf Peterse nam een wiedeg van Novaxi mee. Het werktuig wordt gebouwd door de Franse importeur van Garford. Het gaat om een vast frame op vier wielen. Bijzonder is dat de werkdiepte van de tanden kan worden begrensd; dat is vooral handig b

Na de droogte en harde wind van begin juni leken de gewassen bijna stil te staan in hun ontwikkeling. Door twee dagen voorafgaand aan de demo een paar planten wit te spuiten, kon Lynette Verweel van Bejo/DGS laten zien, hoeveel nieuw (groen) blad er in de

Mooi weer maakte de demo ook tot een gezellig treffen. De bijeenkomst liep wat uit op schema...

Tekst: Egbert Jonkheer

Freelance akkerbouwredacteur met focus op duurzame teelt. Ging na zijn opleiding Landbouwplantenteelt in Dronten en Wageningen aan de slag in de landbouwjournalistiek. In 2006 begon hij als zzp’er en is sinds die tijd nauw betrokken bij het vakblad Akkerwijzer. Het liefst is hij in het veld, om te praten met telers en onderzoekers, in binnen- en buitenland.

Beeld: Egbert Jonkheer