Column: Militaire mindset

Daarmee bedoel ik de bereidheid om datgene te doen wat gedaan moet worden. Het maakt niet uit of het midden in de nacht is of op een zondag, het maakt niet uit of het noodweer is of 40 graden. Als er iets moet gebeuren om de missie tot een succes te maken, dan doet de militair dat. Als er iets moet gebeuren om voor een goede oogst te zorgen, dan doet de boer het.

Lichtjes

Ik heb bijvoorbeeld al meerdere malen om 03.00 uur in de nacht op de trekker gezeten omdat de weersomstandigheden dat dicteerden, waarbij ik dan in het (nu nog) weids open landschap om me heen keek en mij gesterkt wist in mijn acties door de lichtjes om mij heen. Andere boeren, ook door de nacht heen aan het zaaien.

Nog een voorbeeld: in het opwerktraject richting een uitzending volgt iedereen in het leger standaard een cursus ‘battle damage repair’ (BDR), wat wil zeggen dat je leert om onder welke omstandigheden dan ook met ductape, tiewraps en een hamer alles wat kapot kan weer tijdelijk aan de praat te krijgen. Gisteravond was ik met een oude, roestige pompset water uit het meer aan het pompen om het vervolgens met 10bar via een haspel door een waterkanon te drukken, kortom ‘beregenen’.

Persslang

Tot drie keer toe schoot echter de persslang met veel geweld van de pomp af en sproeide het water uit de pomp weer net zo hard terug in het meer. Terwijl het al begon te schemeren belde ik de eigenaar van de pompset, agrarisch steun en toeverlaat Wouter. Het gesprek ging als volgt: “Ja, met Wouter.” “Wouter met Howard, de persslang schiet elke keer van de koppeling, wat moet ik doen?” Wouter: “Ja, zorgen dat ie erop blijft zitten natuurlijk!”

Tien minuten later reed zijn busje bij ons achter het perceel op en stapte hij met een vriend van hem, tevens monteur in de landbouw, uit om te helpen. Ook hier kwamen er creativiteit, scheldwoorden en onconventionele middelen aan te pas om het probleem op te lossen; boeren damage repair?

Biertje

Buiten korte nachten en vaak begripvolle, doch soms terecht ontevreden partners, schept deze mindset ook een gevoel van saamhorigheid, van verbonden zijn. Je weet van elkaar wat je doormaakt en wat het van je vraagt. En als de slang dan ’s avonds laat eindelijk goed en wel op de pomp zit en het water daalt neer op het dorstige gewas, dan komen er onder het genot van een biertje altijd wel verhalen boven drijven over andere keren, je weet wel, toen zus en zo met die en die.. En dan voel je je deel van iets groters. Dan voel je je goed.

Howard Koster

Howard Koster (40) pacht samen met zijn partner Claudi Rudorf 25 hectare landbouwgrond in Millingen aan de Rijn (GD). Samen zijn zij uitgekozen door burgercoöperatie Land van Ons, dat met geld van leden en investeerders landbouwgrond biodiverser wil maken. Koster heeft voor zijn land een SKAL-certificaat aangevraagd en wil zich dus richten op biologische landbouw. Boerderij De Biesterhof is momenteel niet meer dan een woonhuis met een huiskavel van 25 hectare, dus Koster begint helemaal vanaf nul. Koster studeerde biologische landbouw aan de Wageningen Universiteit en ontmoette tijdens die studie Rudorf. Het was een gezamenlijke droom om ooit een eigen boerderij te gaan bestieren. Koster en Rudorf woonden hiervoor in het Duitse Berlijn. Voor Agrio, de uitgever van deze website, verhaalt Koster over het opzetten van een levensvatbare, duurzame boerderij.