Teelt

Strokenteelt is een landbouwmethode die door afwisseling van gewassen in de ruimte meer biodiversiteit creëert, zorgt voor een stabielere opbrengst en natuurlijke vijanden van gewasplagen een leefomgeving biedt.

In de Publieke Private Samenwerking (PPS) ‘ Robuust telen met biodiversiteit’ zoeken onder andere het Louis Bolk Instituut en Agrifirm naar oplossingen voor tripsproblematiek.

Wat zijn de resultaten van negen jaar Planty Organic? Of een akkerbouwteeltsysteem uitsluitend op zelf gewonnen stikstof kan functioneren, is niet alleen een technische vraag, maar ook een bedrijfseconomische.

Naast natuurmaaisel is miscanthus, ook wel bekend als olifantsgras, een kansrijk alternatief voor stro. Een aantal biologische boeren heeft al ervaring met de teelt en het gebruik ervan.

Landbouw kan in potentie veel bijdragen aan oplossingen voor maatschappelijke uitdagingen zoals het sluiten van kringlopen, de opslag van koolstof en biodiversiteitsherstel.

In de discussie over het gebruik van gangbare mest in de biologische akkerbouw valt regelmatig het woord ‘nodig’. Dat is een betrekkelijk begrip. Hoe nodig is gangbare mest? Is dierlijke mest sowieso nodig? Het antwoord: het kan zonder.

Strokenteelt raakt tegenwoordig steeds meer ingeburgerd. Dat werpt de vraag op of we voor eenjarige gewassen een nog diverser teeltsysteem kunnen hanteren. Experimenten met pixelteelt zijn een eerste verkenning.

Kringlopen sluiten? Overesch Ecologische Landbouw doet niet anders. “We willen het voer voor onze varkens zoveel mogelijk zelf telen. Daarom kiezen we voor een gemengde bedrijfsvoering met varkens en akkerbouw.”

De belangstelling voor plantaardige eiwitten voor menselijke consumptie neemt toe. Lupine komt dan steeds naar voren als een interessante peulvrucht.

Na twee jaar corona zijn de open dagen bij de zaadbedrijven terug. Naast de veel gebruikte rassen, zijn ook nieuwkomers te aanschouwen op het veld. Wie gericht wil rondgaan, kan zich beter vooraf aanmelden.