Akkerbouwers Lizelore Vos van Dames en Heren Vos en Roy Michielsen van ERF kozen voor de aanplant van bomen op hun akkers. Hoe zijn die keuzes – na twee jaar – uitgepakt?

“Een plant is meer dan een zak legostenen.” Wageningse emeritus hoogleraar biologische veredeling Edith Lammerts van Bueren legt uit waarom gentechnologie niet past bij biologische landbouw. Wat zijn de gevolgen als Europa de CRISPR-Cas-techniek toelaat?

Als lid van de expertgroep biologisch uitgangsmateriaal, huisvest teler Hans Rozendaal uit Strijen dit jaar een demoveld voor knolselderij met diverse rassen. Half augustus liggen alle rassen er op het oog goed bij.

Bert Harmsen vermeerdert graszaad. Hij laat het grasland tot wel vijf jaren achter elkaar liggen. Hoe hou je een ras zo lang zuiver? “Het is weinig werk, als je de techniek om het gewas schoon te houden hebt en samenwerkt met een goede loonwerker.”

Nederland heeft weinig biologische tarwerassen met voldoende bakkwaliteit. Akkerbouwer Hero Havenga de Poel en onderzoeker Abco de Buck willen daar iets aan doen en startten een rassenproef aan de Groninger Waddenkust. Die gaat nu haar derde jaar in.

Soms pakt een beleidsmaatregel of een wet slecht uit voor biologisch. Terwijl dat niet eens de bedoeling was. Voorbeeld? De nieuwe stikstofaanpak zorgt er voor dat ook biologische bedrijven – met lagere stikstofgift dan 170 kg N/ha – piekbelaster zijn.

De nieuwe veredelingstechniek CRISPR-Cas kan zich verheugen in grote belangstelling. Volgens sommigen kunnen met deze techniek op korte termijn nieuwe ziekte-, droogte- en klimaatveranderingsresistente rassen worden ontworpen, met hogere opbrengsten